Oj tak, Kicia (vel Indiana) zadomowił się już pierwszego dnia....Dzień później wylegiwał się na moim łóżku podwoziem do góry
Szybko także nauczył mnie, iż nie należy miski z wodą napełniać do pełna. Przecież ona jest taka fajna i tak fajnie można uderzać w nią łapką. Efekt zabawy łatwy do przewidzenia - mała powódź w kuchni...Potem kocisko miało jeszcze większą frajdę widząc mnie latającą ze ścierką....co tylko wprawiło go w jeszcze większy zabawowo-łowiecki nastrój. 
Dzoanna, pozdrowienia dla (jakby nie było) rodzinki!! A Pani Wioletta (jako hodowca) to przecudowna osoba, zawsze gotowa wspomóc radą taką kocią debiutantkę jak ja
Z czystym sumieniem będę polecać tą hodowlę.Jutro z maluchem wybieramy się w kolejną podróż pociągiem do mojego rodzinnego domu. W Gdańsku juz czeka na małego psisko (staruszek, 13 lat). COś mi się wydaje, że może być ciekawie <ok>
Foteczki oczywiście będą, może nawet uda się z psim towarzyszem
Fotki wskazane i to jak najszybciej 
